Kładka przez Bug
W nawiązaniu do krajobrazu nizin, w formie mostu dominuje kierunek horyzontalny. Prostą linię pomostu przeplatają lekko zakrzywione liny. Kładka przebiega na całej długości po lekkim łuku, który zacieśnia się na lewym brzegu wyprowadzając na istniejącą drogę. Zakrzywienie to przełamuje jednocześnie symetrię układu konstrukcyjnego. Podwójne, rozchylone pylony odciągają wiszące liny na boki, wyginając je w dwóch płaszczyznach. Delikatne zniekształcenia układu statycznego sprawiają, że most robi wrażenie jakby był wytworem natury, a nie inżynierską konstrukcją.
Przęsło o konstrukcji belki ciągłej jest zawieszone do dwóch stalowych lin nośnych za pomocą wieszaków sztywnych. Płaszczyzny lin są odchylone od pionu, co stabilizuje konstrukcję poprzecznie. Pomost jest zakrzywiony w planie i w profilu. Liny nośne są zakotwione w przyczółkach, oraz przechodzą przez dwa pylony i jedną podporę pośrednią. Ukształtowanie zawieszenia skonstruowano tak aby lina nośna schodziła poniżej poziomu pomostu, tworząc charakterystyczną formę architektoniczną.
Pomost jest umieszczony pomiędzy dwoma dźwigarami głównymi, wykonanymi z drewna klejonego. W pomoście ukształtowano stalowe podłużnice, co pozwala na przyszłościową wymianę elementów drewnianych pod warunkiem nie występowania na konstrukcji obciążeń ruchomych (zamknięcie dla ruchu).
Projekt – 2013
architektura – Malwina Łazęcka, Rafał Maliński, Remigiusz Sędłak
konstrukcja – YLE Engeneering, Piotr Żółtowski
wizualizacje – Mateusz Dąbkowski
Niemirów